പീതാൾ: ഒരു നൂറ്റാണ്ടിന്റെ നന്മയും കരുതലും

പുൽപ്പള്ളിയിലെ മാരപ്പൻമൂലയിൽ, കാലത്തെ അതിജീവിച്ച് ഒരു നീരുറവ ഒഴുകുന്നു – പീതാൾ. അതൊരു ജലസ്രോതസ്സ് മാത്രമല്ല, ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ കഥ പറയുന്ന, മനുഷ്യസ്നേഹിയായ കണ്ണൻകുട്ടി നായർ എന്ന ജന്മിയുടെ ഔദാര്യത്തിന്റെ ജീവിക്കുന്ന സ്മാരകം കൂടിയാണ്. 1925-ൽ, കണ്ണൻകുട്ടി നായർ എന്ന മനുഷ്യൻ ഒരു നിർണായക തീരുമാനമെടുത്തു. തന്റെ കുടുംബം അവരുടെ പൂർവ്വിക ദേശമായ തിരുവിതാംകൂറിലേക്ക് മടങ്ങാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നാൽ, തന്റെ ജനതയുടെ ജീവനാഡിയായ പീതാൾ എന്ന നീരുറവയെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞില്ല. അവരുടെ കുടിവെള്ളത്തിന്റെ പ്രധാന ഉറവിടമായിരുന്നു അത്. അതുകൊണ്ട്, കണ്ണൻകുട്ടി നായർ പീതാളിന് ചുറ്റുമുള്ള 10 സെന്റ് ഭൂമിയും അതിലേക്ക് വഴിയൊരുക്കാൻ 5 സെന്റ് ഭൂമിയും നാട്ടുകാർക്ക് ദാനം ചെയ്തു. അങ്ങനെ, അദ്ദേഹം തന്റെ ജനതയെ ഒരിക്കലും ദാഹിക്കാൻ അനുവദിക്കില്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി.

ഒരു നൂറ്റാണ്ടിനു ശേഷവും, പീതാൾ വയനാട്ടിലെ വരൾച്ചയെ അതിജീവിച്ച് ഒഴുകുന്നു. ചുറ്റുമുള്ള ഭൂമി വരണ്ടുണങ്ങുമ്പോൾ പോലും, പീതാൾ തൻ്റെ ഉറവ വറ്റാതെ നിലനിർത്തുന്നു. തലമുറകളായി, ഈ നീരുറവ നാട്ടുകാരുടെ ജീവനാഡിയായി വർത്തിച്ചു. ആദ്യം, മുളകൊണ്ടുള്ള ചാലുകളിലൂടെയും പിന്നീട് പുൽപ്പള്ളി ഗ്രാമപഞ്ചായത്തിൻ്റെ സഹായത്തോടെയും ഇത് കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമമായി ഉപയോഗിച്ചു. എന്താണ് ഈ പേരിന് പിന്നിൽ? പീതാളിന് ആ പേര് ലഭിച്ചത് അവിടെ ധാരാളമായി വളരുന്ന ചണ്ണക്കൂവ എന്ന ഔഷധസസ്യത്തിൽ നിന്നാണ്. ഈ ചെടികൾ, ഇൻഡോനേഷ്യയിലെ ഗ്രേറ്റർ സുൻഡ ദ്വീപുകളിൽ നിന്നുള്ളതാണ്. ഈ ചെടികളുടെ സാന്നിധ്യം ജലത്തിന് ഔഷധഗുണങ്ങൾ നൽകുന്നു. കണ്ണൻകുട്ടി നായരുടെ ഔദാര്യത്തിൻ്റെ ആത്മാവ് ഇന്നും നാട്ടുകാരുടെ കൈകളിൽ ജീവിക്കുന്നു. ബാബു നമ്പുടാകം, സജി വിരിപ്പമറ്റം, ജോബി വള്ളംകുന്നേൽ തുടങ്ങിയ നാട്ടുകാർ പീതാളിനെ സംരക്ഷിക്കാൻ രാപ്പകലില്ലാതെ പ്രയത്നിക്കുന്നു. എല്ലാ വർഷവും, അവർ ഒത്തുചേർന്ന് നീരുറവ വൃത്തിയാക്കുന്നു. അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ലോകമെമ്പാടുമുള്ളവരുടെ പിന്തുണയുണ്ട്. പീതാൾ, ഭൂതകാലത്തിൻ്റെ സമ്മാനം, വർത്തമാനകാലത്തിൻ്റെ ജീവനാഡി, ഭാവിയിലേക്കുള്ള വാഗ്ദാനം. ഒരു ചെറിയ ദാനം പോലും കാലത്തെ അതിജീവിച്ച് ഒരു സമൂഹത്തിൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ മായാത്ത മുദ്ര പതിപ്പിക്കുമെന്ന് പീതാൾ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.